Klaudia Szlagor

Jestem oczarowana tą małą gitarą. Nigdy wcześniej nie uczyłam się grać na instrumencie ( znam kilka fragmentów melodii nauczonych na pamięć dawno temu, np. "Do Elizy", "Wlazł kotek na płotek" czy "wyszły w pole kurki trzy", jednak uważam, że to się nie wlicza do "umiem grać" ). Jestem zauroczona brzmieniem ukulele i cieszę się, że zdecydowałam się na jego zakup. Nie mam porównania, więc nie wiem, czy to najlepsze ukulele w tej cenie, ale myślę, że jest wystarczająco dobre (jak Steve Nash ;)) i to mi wystarczy. Nie żałuję, że nie jest to ani najtańsze ukulele, ani najdroższe. 

2 maja 2009 zespół Perfect gościł na bielskich Błoniach. Koncert składał się z dwóch wystąpień; klasykę polskiego rocka poprzedziła grupa o wdzięcznej nazwie: Sztywny Pal Azji , która największe swoje sukcesy odnosiła w latach 80-tych. Dziś - mniej znana przez młodzież, a jednak rozruszała ona głównie młodych przybyłych. Byli oni skorzy do tańców, wspólnego śpiewu i dzielenia entuzjazmu z jeszcze pełnymi werwy (a już nie takimi młodymi) artystami. Po pierwszej części koncertu, publiczność była zmuszona nieco poczekać na gwiazdy wieczoru, które - z racji bytu - miały prawo się spóźnić :P Ci wytrwali, czekający na zespół, nie rozczarowali się. Wielkimi owacjami przywitali oni artystów, a w szczególności lidera - Grzegorza Markowskiego, którego wizerunek nie jest obcy chyba nikomu. Jak zwykle dał popis i udowodnił, iż mimo niejednego siwego włosa na skroni, nadal jest w świetnej formie. W dobrym stylu przypomniał on o potędze swego głosu; mocne kawałki brzmiały nie gorzej jak kilka...

Już nie pamiętam, dlaczego akurat Rota i dlaczego forma "na nie". Może mało twórcze, ale z pewnego punktu widzenia - ciekawe. Pamiętam, że pokazawszy ten wiersz pani z WOK-u w liceum, pochwaliła frazę z pierwszej zwrotki "od tego jest chyba wróg". Rzucimy ziemię, choć stąd nasz ród Damy się bez namowy Bo co i z tego, że polski to lud? Że Królewski Szczep Piastowy? Wróg ciągle drwi z nas i gnębi, no cóż... Od tego jest chyba wróg!? Od tego jest chyba wróg… Po co marnować krople krwi Pewnie i tak się nie uda! Po co mam walczyć ja i ty My nie wierzymy w cuda! Lepiej nam będzie, gdy poddamy się Wróg przecież mocniejszy jest! Wróg przecież mocniejszy jest… Gdybyśmy byli silni aż tak I pewni swego zwycięstwa Walczylibyśmy jak za pan brat Ale to tylko złudzenia... Kiedyś nam twierdzą był każdy próg A pozostał tylko wróg! Czekamy na jakiś cud!