Reklamy przesyłane za pomocą SMS-ów, podobnie jak reklamy telewizyjne nie zawsze są przemyślane przez swych twórców. Nie raz chciałoby się poprawić taką reklamę o swój komentarz, który byłby lepszy, przyjemniejszy, zabawniejszy, czy bardziej odpowiedni. Większość z nas jednak nie ma takiej mocy sprawczej, toteż godzi się na reklamy w tej postaci, jaką nam prezentują odgórnie lub przełącza stacje.
SMS-ów można przecież nie czytać, nie odbierać. Ja jednak odbieram. Czytam. I dziwię się twórcom, zadając sobie pytanie: "a gdzie jest profesjonalizm?"
Treść SMS-a była następująca:
Czy wiesz gdzie jest teraz Twoje dziecko? Aktywuj usluge - do lokalizacji wystarczy, ze bedzie mialo telefon! Wiecej: [tu adres strony internetowej]
Pomijając fakt, że reklamy czemuś mają służyć, to pozostaje kwestia takich SMS-ów jak ten powyżej.
A co - pytam się - jeśli takiego SMS-a dostanie osoba bezdzietna? Kobieta, która nie może mieć dzieci? Małżeństwo, które stara się o adopcję? Rodzice, którzy niedawno pochowali swoje dziecko? Rodzice, których córka czy syn zaginęli? Pytam się, co wtedy?
Oczywiście, twórcom tego typu akcji nie przyjdzie do głowy selekcjonować odbiorców... Zresztą, na jakiej podstawie mieliby to robić, prawda? A SMS jest masowy i ludzie odpowiedzialni za rozsyłanie SAS (Short Advertisments Services) nie wiedzą, do kogo trafiają te wiadomości.
Bezimienność takich wiadomości (i czy to konkursowych, czy informacyjnych) prawie tak samo mnie irytuje, jak masowe życzenia świąteczne. Jeżeli ktoś mnie traktuje jako Iksińskiego, którego nawet nie wymieni z imienia, to znaczy, że nie szanuje mnie na tyle, by rzeczywiście pisał życzenia do mnie... i tylko do do mnie (a przynajmniej ja, jako odbiorca wiadomości, mam być przekonana, że pisze tylko i wyłącznie do mnie).